Bir Sorgu, Bir Yaşam

Çoğu kişi hayatı sorguladığını ve neler olup bittiğini anladığını zanneder. Doğruyu ve yanlışı seçmiştir onlar. İyi ve kötü bellidir, dolayısıyla da yapılması gerekenler ve uzak durulması gerekenler de oldukça bellidir. Aslında bunda yanlış bir şey yok, ama doğru bir şey de yok.

Buradaki en büyük hata insanların hayatı gerçekten sorguladıklarını sanmalarıdır. Oysa bu sorguladıkları şey sadece kendi değer yargılarını tekrar tekrar sıralamaktan ibarettir. Bir başka deyişle; olan bitenleri kendi menfaatlerine uygun olarak değerlendirmekten ibarettir.

Bu yüzden de çoğu insan haklı olduğunu zanneder. Çünkü sadece düşünebildiklerini düşünmüştür ve tüm düşünceleri de kendi beklentileri çerçevesinde şekillenmiştir. Daha da açık olmak gerekirse sadece kendi isteklerine, beklentilerine ve inançlarına düşünce adını takmıştır.

İşte düşüncelerin bu kadar çatışmasının sebebi de budur; bu düşünce denilenlerin aslında düşünce olmamasıdır. Bu sebeple de geçeğin bulunabileceğinden şüpheliyim. Çünkü daha ne yaptığımızı bile bilmiyoruz. Tesadüflerin içinde bir o yana bir bu yana savrulurken, kendi elimizde olan bir hayatı yaşadığımızı sanıyoruz.

Hayyam