Bir biz ikimiz varız güzel, öbürleri hep çirkin.Bir de bu terli karanlık.
Sonra bir şey daha var mutlak ama adını bilmiyorum.
Nereden başlasam sonunda o ışıkla karşılaşıyorum:
Yarı çıplak utanmaz bir kadın resmini aydınlatıyor.
Akşam oluyor ya, bir türlü inanamıyorum.
Oturmuşlar iri yapılı adamlar esrar çekiyorlar.
Daha bir aydınlık olsun diye içtikleri su
Sarı topraktan testileri güneşte pişiriyorlar.
Bir korkuyorum yalnız kalmaktan, bir korkuyorum,
Gündüzleri delice çalışıyorum geceleri kadınlarla yatıyorum.
Sonra birden büyümüş görüyorum ağaçları
Kısrakları birden yavrulamış
Havaları birden güneşli.
Kadınlarla yattığım yetse ya,
Bir de kadınlarla yattığıma inanmam gerekiyor.
Hoşlanmıyorum.
Turgut Uyar
Dünyanın En Güzel Arabistanı, Kan Uyku
0 yorum:
Yorum Gönder