Siyah Kelebeğe Mersiye

Yorum Yok
Odamda, varlığını sürdüren ama "varlık" olarak nitelendirilmeye bile tabii olmayan bir canlı organizmasıyla karşılaştım bir hafta kadar önce. Çoğu insan tarafından sırf renkleri yok diye türünün diğer örneklerine göre pek bir sevimsiz bulunan, kıyıdan köşeden çıkan böceklerle aynı kategoriye tıkıştırılan bir kelebekti. Siyah, vasıfsız, bir özelliği yahut amaç taşımayan, tek derdinin yaşamasına elverişli olmayan mevsim normallerine direnip daha fazla hayatta kalmak olduğunu düşündüğüm bir varlık... Ona atfettiğim bu özelliklerin birçok insanda daha belirgin olarak gözlemlediğimi fark ettim. Oysa o insanlar ve bu kelebeği iki kümede birleştirmek istesek "daha üstün olan insan" buna karşı çıkacak ve hiçbir bakımdan ondan daha aşağılık olmayan bu canlı türü bulantı sahnelerinde yerini alacaktı.

Daha karmaşık bir organizma olduğundandır ki sanırım, tanımladığım insanlar çok daha itici gelmişti bana. Kalıpsal sosyal özelliklerine baktığımızda aralarında belirgin benzerlikler bulunan bu iki canlıdan biri var ki kendini daha üstün gören, diğer canlılara zarar veren, yalan söyleyen, doğa karşıtı eylemlerde bulunan, gürültü edip dinlemeyi bilmeyen, âdi sayılabilecek hareketlerde bulunan özellikleriyle diğerinden ayrılıyordu. Ki bunun varlıksal olarak bende hiçbir bulantı yaratmayıp hayatta kalmak için tutunduğu yerden beni izleyen, bana hiçbir zararı dokunmayan ve dokunma olasılığının karşılaştırılmasının bile gülünç oranlara tekabül edeceğini bildiğim bir kelebek olmadığı oldukça aşikar.

İnsanların hiç yoktan kendine atfettiği "üstün" özelliklerinden dolayı aşağılayıp görmezden geldiği milyonlarca canlı ve cansız varlığın, insandan daha üstün olduğunu söylememiz gerekir. Kanatlayıp uçamayan, bin kilo kaldıramayan, mükemmel birhızda koşamayan, hayran bırakıcı güzelliği ve kokuları olmayan bir canlı türüdür insan. Kendini üstün sayabileceği tek özellik olan "düşünme" yeteneğini bile yerine getiremeyip tamamen hayvansal içgüdülerle davranışlarını gerçekleştirirken ve daha düşünmeyi bile beceremiyorken bu konuda da üstün olduğunu söylemenin ne derece haklı olduğunu tartışmak gerekir. Keza düşünen, zeki bir varlık kendi sonunu getirmeye bu kadar meraklı olmaz ve doğa bir kalemde silmek için bu kadar istekli olamaz. Buna karşın üzerine basıp geçebileceği küçük bir ot parçası bile daha faydalı konumda yer alıyorken, hala üstünlük yarışına giren insanoğlu; döngüsel bir şekilde en büyük ahmaklığını yerine getirmiş oluyor.

Geçen gece uzun bakışmamızdan sonra sabah gördüm onu, balkonun önünde hareketsizce duruyordu. Öldüğünü fark edip bir süre onu izledim. Ölmüş olması benim için bir şey ifade etmiyordu, hayatsal döngü içerisinde ertelediği olay nihayet meydana gelmişti. Ondan bahsetmemin sebebi aramızda bir duygusal bağ olması değildi, böyle birşey zaten söylerken bile gülünç geliyor. Bana insanın konumunu tekrar gösterdi. Bulantı yarattı.Onunla aynı odayı paylaşıyor olmaktan yad edecek olan insanlar topluluğu, sadece bir kelebek değil çok daha direnişli ve farklı organizmaları bile kendinden aşağı görme yetisini kendinde bulan insancıklar ve daha niceleri gözümün önünden geçti onun kanatları arasında.

Siyah kelebek, senden farkım seni izlerken bunları düşünüyor olabilmem. Üstünlük belirlemek için çok farklı alanlarda gelişmişiz. Belki de dünyaya dağılan atomların bir gün bedenime girer ve odamı işgal ettiğin gibi vücudumda da kuytu yer bulursun.

Neviens Nobody

0 yorum:

Yorum Gönder