Kırk yıl. Esmerdir yerli klavuzlar
ufak tefek, yürekli, kaypak.
Rüşvet almazlar.
Kuzey yüzünü mü
önerirsiniz?
Kaş çatıyor
bütün yüzler; seçin öyleyse. Seyyahlar
kendi yolculuklarını anlatırlar, sizinkini değil.
Basılacak sağlam yerleri saklamaz buz.
Kayaları okuyun. Onlar sözü yaşar.
Ve zirvede?
Durursunuz.
Derler ki buradan görülebilirmiş
şehir.
Bilmiyorum.
Aşağı bakarsınız. Garip gelir
yukarı bakmıyor olmamak; emin olamazsınız
ne gördüğünüzden.
Kimisi Şehir bu der; başkaları
daha uzak bir Âlem sezer. Klavuzlar döner.
Omuzlayın çantanızı, giyin ceketinizi.
Buradan aşağı ne bir iz var,
ne bir amaç, ne bir yol, ne de yollar.
Akşamın o uçsuz bucaksız inişinde,
o altın renkli pusun ta içinde,
bir kıpırtı, bir ışıltı belki: Dalgalar mı,
kuleler mi, tepeler mi? Uzak, uzak.
Değişti kayaların dili.
Bilirdim bir zamanlar ne dediklerini.
Ne sürer iniş?
Ursula K. Le Guin
Kadınlar Rüyalar Ejderhalar, Everest
0 yorum:
Yorum Gönder